نوعی عکاسی از نمای نزدیک، که در آن تصویر اشیا با نسبتی بیشتر از اندازه بزرگتر از اندازه واقعی شان، گرفته میشود. عکاسی ماکرو که برای تصویر برداری از اشیاء کوچک است. در تصویر برداری آن نکات بسیاری است که باید مورد توجه قرار بگیرد.
نورپردازی در عکاسی ماکرو
- در عکاسی ماکرو نور می تواند بسیار دردسر ساز باشد.
- در عکاسی ماکرو تمامی تنظیمات مناسب بر علیه نور مناسب می باشند.
- برای عکاسی از برخی از سوژه‌ها تقریباً باید به سوژه چسبید و از این رو نور بشدت کاهش می یابد.
- این موضوع یکی از دلایل اصلی محبوب بودن لنزهای ماکرو با فاصله کانونی بیش از 100mm در بین عکاسان می باشد.
- با افزایش فاصله از سوژه نور رسانی به سوژه نیز بسیار راحت‌تر خواهد بود.
- شاید فکر کنید که می توان از فلاش استفاده کرد، اما استفاده از فلاش به این راحتی‌ها هم نیست.
- در صورتی که سوژه قابل حمل باشد می توان آن را در هر محیطی که با نور طبیعی روشن شده است قرار دهید.
- زمانی که از نور طبیعی استفاده می کنید می توانید دیافراگم را f/11 قرار دهید و سرعت شاتر را به راحتی بالا ببرید.
انکسار چیست؟
- خطایی است که از فشردگی ناشی از برخورد نور عبوری از دیافراگم با لبه‌های تیغه‌های دیافراگم بوجود می‌آید.
- این خطا با کوچکتر شدن دهانه دیافراگم بخصوص در حد فاصل f/16 تا f/22 بدتر می شود.
- برای جلوگیری از این پدیده تا حد امکان دیافراگم خود را از f/16 کوچکتر نکنید.
- با دیافراگم f/16 عمق میدان افزایش می یابد و میزان انکسار نیز خیلی کم و قابل تحمل است.
- دیافراگم‌های کوچکتر از f/5.6 باعث کاهش عمق میدان به مقدار زیادی میشود و فوکوس را مشکل‌تر می کند.
- بهترین راه نگه داشتن اندازه دیافراگم بین مقادیر f/8.0 و f/16 می باشد.
- بالا بودن سرعت شاتر و طبیعتاً کم بودن میزان ISO برای حفظ کیفیت عکس میزان نور موجود بسیار کم می شود.
- در نتیجه نیاز به استفاده از منبع نور خارجی بیشتر می شود.
- بهتر است که عکس‌های خود را در محیط باز بار نور طبیعی بگیرید.
رده‌بندی لنزهای ماکرو
- رده‌بندی لنزهای ماکرو بر اساس میزان بزرگنمایی آن‌ها صورت می گیرد.
- این رده بندی در مقایسه با واقعیت یک سوژه بر روی یک سنسور فول فریم (36×24میلیمتری) می باشد.
بزرگنمایی لنزهای ماکرو
بزرگنمایی 1:4
- زمانی که از یک سوژه عکاسی می کنید آن سوژه با اندازه ¼ سایز واقعی خود بر روی سنسور دوربین ثبت می شود.
- این مقدار از بزرگنمایی می تواند با عنوان 1/4X نیز شناخته شود.
- این مقدار از بزرگنمایی تحت عنوان ماکرو توسط شرکت‌های تولید کننده لنز تحت عنوان ماکرو معرفی می شوند.
- در اصل عکسی که با این دوربین‌ها گرفته می شود در شاخه عکاسی کلوزآپ قرار می گیرد.
بزرگنمایی 1:2
- زمانی که از یک سوژه عکاسی می کنید آن سوژه با اندازه ½ سایز واقعی خود بر روی سنسور دوربین ثبت می شود.
بزرگنمایی 1:1
- 1X نیز نشان داده می شود.
- سوژه را با اندازه واقعی بر روی سنسور ثبت می کند.
- این مقدار از بزرگنمایی حد استاندارد یک لنز ماکرو می باشد.
- اگر عکس یک حشره با مقیاس بزرگنمایی 1:1 را که بر روی یک سنسور 36×24 میلیمتری ( فول‌فریم ) ثبت کنیم.
- اگر تصویر با اندازه 15×10 سانتیمتر پرینت گرفته شود اندازه سوژه بر روی کاغذ 4 برابر اندازه واقعی می باشد.
- در این حالت اندازه سوژه بر روی یک نمایشگر معمولی چیزی حدود 9 برابر اندازه واقعی می باشد.
بزرگنمایی 2:1
- با 2X نیز نشان داده می شود.
- سوژه را 2 برابر بزرگتر بر روی سنسور استاندارد 35 میلیمتری ذخیره می کند.
فوکوس در عکاسی ماکرو
- برای عکاسی ماکرو استفاده از فوکوس دستی مسئله‌ای حیاطی و مهم می باشد.
- در عکاسی ماکرو با افزایش میزان بزرگنمایی فوکوس بر سوژه بسیار مشکل‌تر می شود و نیاز به دقت فراوان دارد.
- در بزرگنمائی بیش از 1X قرار دادن میزان زیادی از سوژه در ناحیه فوکوس کاری بسیار مشکل است.
- هدف اصلی قرار دادن مقدار هرچه بیشتر از سوژه در ناحیه فوکوس می باشد.
- در این حالت هرچه لنز به سوژه نزدیکتر شود مقدار کمتری از سوژه در حالت فوکوس قرار می گیرد.
افزایش عمق میدان
- بهترین روش افزایش عمق میدان و موازی نگه داشتن سوژه با لنز و دوربین می باشد.
- برای افزایش عمق میدان بهترین روش افزایش فاصله با سوژه و یا کاهش اندازه دیافراگم ( بالا بردن عدد f ) می باشد.
- سنسور دوربین باید با آن قسمت از سوژه که باید در فوکوس بیشتر قرار بگیرد موازی باشد.
- برای راحتی عمل نمایشگر را به عنوان مبنا قرینگی سنسور در نظر بگیرید.
- توجه داشته باشید که عکاسی از سوژه‌هایی که دارای سطح یکنواخت نمی باشند بسیار سخت‌تر است.
- در چنین حالاتی اگر تمرکز بر روی یک نقطه بخصوص بیشتر باشد باعث کاهش عمق فوکاس در دیگر نقاط سوژه میشود.
ریل فوکوس
- در بزرگنمایی 1X حلقه فوکوس لنز کمک چندانی نمی کند.
- بهترین روش بررای حصول فوکوس ایده‌آل جابجایی دوربین می باشد.
- ممکن است سوژه به اندازه یک میلیمتر از ناحیه فوکوس لنز فاصله داشته باشد.
- برای تنظیم فوکوس باید دوربین با ظرافت جابجا شود.
- هرچه میزان بزرگنمایی در عکاسی بالاتر برود رفتار دوربین بیشتر شبیه به یک میکروسکوپ می شود.
- در میکروسکوپ برای تنظیم فوکوس کل لنز از ساختارهای مکانیکی قرار گرفته روی عدسی‌ها استفاده می شود.
- با استفاده از ریل می توان دوربین را با دقت بسیار بالا و به نرمی حرکت داد.
- استفاده از این سیستم راحت‌ترین و دقیق‌ترین روش برای عکاسی با بزرگنمایی بیش از یک به یک می باشد.
- ریل‌هایی که قابلیت حرکت در تمامی جهات را برای شما فراهم می کنند بسیار کارآمد‌تر و البته گرانتر نیز می باشند.
عمق میدان در عکاسی ماکرو
- مقداری از میدان دید می باشد که بصورت فوکوس در عکس ثبت می شود.
- در عکاسی ماکرو عمق میدان بسیار محدود و کم است.
- برای افزایش آن تا حد امکان باید از دیافراگم کوچکتری استفاده کرد تا عمق میدان بیشتری داشته باشیم.
- اندازه دیافراگم‌های 8 تا 16 مقادیر مناسبی برای عکاسی ماکرو می باشند.
- بهترین دیافراگم برای عکاسی ماکرو 8 می باشد که در بیشتر لنز‌ها شارپترین فوکوس را فراهم می کند.
- به یاد داشته باشید ، لنز‌ها در دیافراگم وسط (بسته به بازه دیافراگم لنز دارد) شارپترین عکس‌ها ثبت می کنند.
- برای افزایش عمق میدان می توانید دیافراگم خود را تا 22 افزایش دهید.
- با دیافراگم 22 لنز در شارپترین حالت خود قرار نگرفته است.
- جالب است بدانید که بیشتر دوربین‌های عکاسی کامپت در حالت عکاسی ماکرو دیافراگم را از 8 بالاتر نمی برند.
تاثیر اندازه سنسور بر ضریب بزرگنمایی
- به اندازه سنسور دوربینتان دقت کنید.
- اگر سنسور شما دارای ضریب فاصله کانونی 1.6 باشد میزان بزرگنمایی لنز ماکرو برای شما 1.6 برابر خواهد بود.
- بنابراین اگر لنز شما دارای ضریب بزرگنمایی 1:1 باشد با ضریب سنسور 1.6 این میزان به 1.6:1 افزایش پیدا می کند.
- این به معنای افزایش 60 درصدی میزان بزرگنمایی نسبت به سنسور 35 میلیمتری فول فریم می باشد.
- این موضوع یک نقطه قوت بسیار بزرگ می باشد.
- دوربین‌های کامپک به دلیل سایز کوچک سنسور علاوه بر بزرگنمایی عالی ، عمق میدانی عالی را فراهم خواهد نمود.
- این دوربین‌ها از نظر کیفیت عکس با ترکیب دوربین‌های DSLR و لنزهای ماکرو برابری نمی کنند.
- برای آن دسته از افرادی که میخواهند این سبک از عکاسی را شروع کنند راه حلی بسیار کم هزینه و کارآمد می باشد.
بهترین سرعت شاتر برای عکاسی ماکرو
- سرعت شاتر حداقل باید برابر با فاصله کانونی لنز مورد استفاده باشد.
- ضریب سنسور برای دوربین‌های غیر فول فریم در نظر گرفته شود.
- برای مثال اگر فاصله کانونی لنز مورد استفاده 50mm باشد نزدیکترین سرعت شاتر به آن 1/60 می باشد.
- برای لنز 100mmحداقل 1/100 است. (این مقادیر برای دوربین‌های 35mm می باشد).
- هرچه میزان بزرگنمایی بیشتر و فاصله با سوژه کمتر شود سرعت شاتر حیاتی‌تر می شود.
- زیرا هرچه فاصله نزدیکتر باشد کوچکترین حرکات نیز به راحتی دیده می شوند.
لرزش لنز و قفل آینه
- در عکاسی ماکرو کوچکترین لرزش باعث تار شدن و از بین رفتن عکس می شود.
- بشدت پیشنهاد می شود که برای عکاسی ماکرو تا حد امکان از سه‌پایه استفاده کنید.
- تا می توانید از قفل آینه استفاده کنید.
- قفل آینه بدین معنا است که زمانی که دکمه شاتر را می فشاریم آینه بالا می رود.
- با فشار دوم دکمه شاتر عکس گرفته می شود.
- از طرف دیگر فشار دکمه شاتر باعث لرزش لنز می شود.
- از این رو بشدت توصیه می کنیم که از تایمر و یا ریموت کنترل استفاده کنید.
- امروزه تمامی دوربین‌ها دارای تایمر 2 ثانیه‌ای می باشند.
- از این رو دیگر نیازی به نگرانی در مورد از بین رفت فرصت عکاسی از سوژه نمی باشد.
تهیه شده توسط EXIF.ir
چقدر کامل بود بیگ لایک دارید