آموزش کار با دوربین دیجیتال – بخش اول

در مقاله آموزش کار با دوربین دیجیتال ما سعی کردیم تا تمامی اطلاعاتی را که شما برای استفاده بهینه از دوربین عکاسیتان نیاز دارید را در اختیارتان قرار دهیم. شما یک دوربین جدید خریده و یا هدیه گرفتید. در مورد نحوه کارکردن و یا گرفتن عکس با کیفیت بالا اطلاعات زیادی دارید. در هر بخش ما تصاویری ازمدل های متفاوت دوربین‌های عکاسی از برندهای مختلف قرار دادیم تا شما متناسب با دوربین خود توان استفاده از این مقاله رو داشته باشید. همچنین در برخی از موارد موضوع‌هایی را که مربوط به گروه خاصی از دوربین‌ها میشود بطور جداگانه مطرح شده اند.

آماده سازی دوربین

پس از خروج دوربین از بسته بندی بهتر است برخی نکات رعایت شوند. این نکات برای تمامی دوربین‌ها اعم از حرفه‌ای و غیر حرفه‌ای مشترک هستند.

• ابتدا باتری را بطور کامل شارژ کنید.
• برای روشن شدن دوربین باتری را در جای خود قراردهید.
• معمولا درب محفظه باتری در زیر دوربین دیجیتال قرار گرفته است.
• برای باز کردن این درب به علائمی که بر روی درب بصورت پیکان حک شده توجه کنید.
• قرار دادن کارت حافظه در جایگاهش

نکاتی درباره باتری دوربین دیجیتال

 باتری دوربین‌های دیجیتال از نظر نوع به دو دسته تقسیم می شود:

• باتری قلمی
• باتری لیتیوم

در مورد نگهداری از باتری‌ها به نکات زیر توجه کنید:

• برای شارژ مجدد باتری‌های قلمی قابل شارژ بهتر است اجازه دهید باتری کاملاً خالی شود.
• برای شارژ مجدد باتری‌های لیتیومی اجازه ندهید باتری کاملاً خالی شود.
• به ازای هر 30 بار شارژ، یک بار باتری را کامل خالی و شارژ کنید.
• در مواردی که نیازی به استفاده از باتری ندارید و میزان شارژ باتری شما کمتر از 100% است.
• باتری را در محل خنک مانند یخچال قرار دهید. حرارت بالا یکی از عوامل کم شدن عمر باتری‌های لیتیومی هستند.

توجه به این نکات سبب افزایش بازدهی باتری شما می شود.

نکاتی درباره کارت حافظه

• محل قرارگیری مموری کارت‌ در دوربین‌های کامپکت بطور معمول در محفظه باتری و کنار باتری قرار دارد.
• در دوربین های حرفه ای در کنار و یا پشت بدنه می باشد.
• برخی از مدل‌های پیشرفته دوربین‌های DSLR بیش از یک درگاه حافظه دارند.
• جهت صحیح قرار دادن کارت حافظه داخل درگاه توسط علامت بر روی در و یا کنار درگاه مشخص شده است.

• برای انتقال عکس‌ها و فیلم‌های ذخیره شده بر روی کارت حافظه بهتر است از دستگاه‌های (رم ریدر) استفاده کنید.
• استفاده از رم ریدر سرعت انتقال را بالا می برد.
• از ایجاد آسیب‌های احتمالی ناشی از اتصال مستقیم دوربین دیجیتال به دستگاه‌های دیگر پیشگیری می کند.
• کارت‌های حافظه مجهز به تکنولوژی (Wi-Fi) برای انتقال اطلاعات امکان انتقال بیسیم اطلاعات را فراهم کرده است.
• کارت‌ حافظه SD دارای قفل سخت افزاری است. با فعال کردن این قفل هیچ اطلاعاتی از کارت پاک یا فرمت نمی شود.
  

انتخاب فرمت ذخیره عکسها

فرمت ذخیره سازی اطلاعات در دوربین دیجیتال عکاسی با حالتهای زیر امکان پذیر است:

JPEG Fine

• در این حالت عکس‌ با فرمت JPEG و با لاترین کیفیت در حافظه ذخیره می شود.
• این فرمت برای چاپ عکس با دقت بالا مناسب می باشد.
• در این حالت عکس‌ حجم بیشتری را اشغال می کند.

JPEG Normal

• در این حالت عکس‌ با فرمت JPEG و با کیفیتی متوسط در حافظه ذخیره می شود.
• این فرمت برای مستندسازی وقایع کم اهمیت مناسب است.

JPEG Basic

• این حالت پایین‌ترین کیفیت در فرمت JPEG است.
• این فرمت برای محدودیت در  ذخیره سازی حجم و قرار دادن عکس در اینترنت استفاده می شود.
  

• سه فرمت بالا در میان تمامی دوربین‌‌های عکاسی مشترک می باشد.
• در دوربین‌‌های حرفه‌ای و نیم‌حرفه‌ای دو گزینه دیگر نیز وجود دارد.
• برای آموزش کار با دوربین دیجیتال به بررسی آنها می پردازیم.
  

Raw

• در این حالت عکس‌ بصورت خام ذخیره می شود.
• در حالت خام عکس بدون هیچ تغییری ذخیره می شود.
• در زمان تدوین عکس‌ها آزادی عمل بسیار زیادی خواهید داشت.

Raw+JPEG

• در این حالت دوربین دیجیتال عکس‌های گرفته شده را با دو فرمت خام و JPEG ذخیره می کند.
• استفاده از عکس‌های خام برای عکاسی‌های خانگی که بیشتر جنبه ثبت خاطرات را دارند ضروری نمی باشد.
• در برخی از دوربین‌های عکاسی می توان سایز عکس، کیفیت و فرمت عکس را بطور جداگانه انتخاب کرد.

حالت های از پیش تنظیم شده

• پس از تنظیمات اولیه در آموزش کار با دوربین دیجیتال وارد اولین بخش از گزینه‌های مربوط به عکاسی می شویم.
• در اولین قدم نیاز به انتخاب مناسب‌ترین حالت عکاسی متناسب با شرایط محیطی و فردی است.
• در منو دوربین‌های عکاسی دیجیتال تعدادی تنظیمات آماده و از پیش تعیین شده، برای شرایط محیطی متفاوت قرار دارد.
• برای آموزش کار با دوربین دیجیتال آشنایی با این تنظیمات بسیار مهم است.

شروع ضبط فیلم Record Icon

تنظیم زمان سنج برای عکاسی خودکار Self Timer Icon

نمایش عکس و فیلمهای گرفته شده با دوربین play Rectangle icon

فلاش Camera Flash Icon

میزان نوردهی Camera Exposure Icon

اطلاعات نمایشگر  DISP Icon

 تنظیمات تصویر FUNC SET Icon

ورود به منو تنظیمات MENU

Auto حالت کاملاً خودکار

• تمامی تنظیمات دوربین بصورت خودکار و با توجه به شرایط محیطی انجام می شود.
• در این حالت میزان و نحوه نوردهی فلاش دوربین هم بصورت خودکار تنظیم می شود.
• به جز موارد جزئی مانند انتخاب رنگ عکس، اجازه تغییر دیگری را نمی دهد.
• کیفیت عکس‌های گرفته شده در این حالت مناسب و قابل قبول میباشد.

حالت پرتره Portrait Mode

• در عکاسی پرتره از چهره انسان عکسبرداری می‌شود و انواع مختلفی دارد.
• اما در همه آنها تمرکز عکس بر روی چهره فرد می باشد.
  

 حالت ماکرو Macro Mode

• امکان عکاسی از سوژه‌های کوچک را از فاصله خیلی نزدیک فراهم می کند.
• این حالت برای عکسبرداری از گل ها، حشرات و سوژه‌های ریز مناسب است.
• حداقل فاصله با سوژه مورد نظر به مدل دوربین و لنز مورد استفاده بستگی دارد.

حالت منظره Landscape Mode 

• این حالت برای بهبود رنگ در عکاسی از طبیعت بسیار مفید است.

حالت ورزشی Sports Mode

• این حالت در بعضی دوربین ها با عنوان ‘Action Mode’ نیز شناخته می شود.
• برای سوژه‌های متحرک کاربرد دارد و سرعت عکسبرداری بسیار بالا می برد.

حالت شب Night Mode

• برای شرایط کم نور مانند شب مناسب است.
• کیفیت عکس‌ بستگی به مدل دوربین، سنسور و لنز به کار رفته دارد.
• البته با استفاده از تنظیمات دستی میتوان میزان نویز‌ را به میزان چشمگیری کاهش داد.

حالت های رایج دیگر :

• Panoramic/Stitch Mode حالت پاناروما به عنوان عکس 360 درجه هم شناخته می شود. 
• Snow Mode حالت برف
• Fireworks Mode حالت آتش بازی
• Kids and Pets Mode حالت کودک و حیوانات خانگی
• Underwater Mode حالت زیر آب
• Beach Mode حالت ساحل
• Indoor Mode حالت فضای داخلی

حالت‌های نیمه خودکار

• این حالات دوربین‌های کامپکت حرفه‌ای و دوربین‌های DSLR وجود دارد.
• بخشی از تنظیمات بر عهده کاربر و بخش دیگر بصورت خودکار و بر اساس تنظیمات کاربر و شرایط محیطی توسط دوربین انجام می شود.
  

حالت اولویت دیافراگم (A یا AV) :

• کاربر اندازه دیافراگم را مشخص می‌کند.
• دوربین، سایر موارد مانند سرعت شاتر، تراز سفیدی، ایزو و… را بصورت خودکار تعیین می‌کند.
• این حالت در شرایطی که عمق میدان در عکاسی رعایت می شود بیشترین کاربرد را دارد.
• زمانی که سوژه در حالت ثابت قرار دارد و نیازی به کنترل سرعت شاتر نیست از این حالت استفاده می‌شود.
• انتخاب عدد بزرگ‌تر برای دیافراگم به این معناست که دیافراگم بسته تر است.
• دیافراگم کمتر بازشده به معنای ورود نور کمتر است.
• دیافراگم به میزان گشودگی لنز در هنگام فشردن شاتر اطلاق می‌شود.
• رابطه دیافراگم با عمق میدان یک رابطه معکوس است.
• اما عدد انتخابی برای دیافراگم با عمق میدان رابطه مستقیمی دارد.
• عدد بزرگ مساوی عمق میدان بزرگ است.
• زمانی که دیافراگم کوچک باشد (عدد بزرگ) عمق میدان بزرگ خواهد بود.
• هر چه عمق میدان بزرگ‌تر باشد فضای بیشتری از صحنه در فوکوس قرار خواهد گرفت.
• از آنجا که ممکن است مبحث دیافراگم کمی پیچیده باشد.
• به طور خلاصه می‌توان گفت عدد بزرگ برای دیافراگم یعنی دیافراگم کوچک.
• دیافراگم کوچک یعنی عمق میدان بزرگ و این به معنای شاتر با سرعت پایین است.
• به این ترتیب زمانی که عدد کوچک را انتخاب می‌کنید دیافراگم بزرگ خواهد بود.
• به تبع آن عمق میدان کوچک خواهد شد.
• دوربین با توجه به این شرایط به طور اتوماتیک شاتر با سرعت بالا را انتخاب خواهد کرد.

حالت اولویت شاتر (S یا TV):

• حالت اولویت شاتر شباهت زیادی با حالت اولویت دیافراگم دارد.
• کاربرد آن زمانی است که کاربر خود، سرعت شاتر را انتخاب و تنظیم سایر موارد را به دوربین محول کند.
• در این شرایط دوربین دیجیتال به طور اتوماتیک اندازه دیافراگم، عمق میدان، ایزو، تراز سفیدی و… را مشخص خواهد کرد.
• عکاسی از سوژه‌های متحرک (مانند وقایع ورزشی) برای کنترل نتیجه عکس نهایی می‌توان سرعت شاتر را انتخاب کرد.
• به دنبال آن سرعت در عکس انعکاس پیدا می‌کند و به اصطلاح حرکت فریز می‌شود.
• برای اینکه سرعت سوژه را بتوان در تصویر به خوبی نشان داد باید از شاتر با سرعت بالا استفاده کرد.
• نقطه مقابل این قضیه زمانی است که کاربر می‌خواهد حرکات سوژه را به صورت محو و به اصطلاح بلور نمایش دهد.
• برای مثال می‌توان به عکاسی از سوژه‌هایی مانند آبشار اشاره کرد.
• که در چنین شرایطی از شاتر با سرعت پایین استفاده می‌شود.
• یکی دیگر از مواردی که از شاتر با سرعت پایین استفاده می‌شود زمانی است که نور محیط چندان مساعد نیست.
• برای اینکه عکس‌های گرفته شده با این حالت از کیفیت خوبی برخوردار باشند توصیه می‌شود که از سه پایه به منظور جلوگیری از حرکت و لرزش دوربین استفاده شود.

حالت برنامه (P):

• در بعضی از دوربین‌های دیجیتالی علاوه بر حالت اتوماتیک، حالت برنامه نیز در نظر گرفته شده است.
• حالت برنامه باعث می‌شود کاربر در مقایسه با حالت اتوماتیک کنترل بیشتری روی آیتم‌هایی مانند فلش، تراز سفیدی، ایزو و… داشته باشد.

حالت M کاملا دستی :

همان‌طور که از نام آن مشخص است با انتخاب دوربین روی این حالت، تمام تنظیمات آن از قبیل سرعت شاتر، اندازه دیافراگم، تراز سفیدی، فلش و سایر موارد به عهده عکاس خواهد بود. این حالت آزادی عمل کامل را به کاربر می‌دهد تا با توجه به شرایط، مناسب‌ترین و بهترین تنظیمات را برای دوربین انتخاب کند.

مطالعه بخش دوم مقاله

تهیه شده توسط EXIF.ir