فهرست عناوین
در این مقاله در مورد نکات ساده ولی موثری صحبت خواهیم کرد که می تواند عکس های مدلینگ شما را بهتر کند. نکاتی که ذکر می شود اصول اولیه و اصلی می باشد که برای اکثر پرتره های شناخته شده و متداول (Classic Portraits) مورد استفاده قرار می گیرد. هدف ما عکاسی از صحنه ای می باشد که ارتباط احساسی با مدل در آن مشهود باشد. اگر سوژه جذاب نباشد، یا بی حوصله یا ناراحت باشد در تصویر نهایی این موضوع منعکس خواهد شد و بستگی به این ندارد که شما چقدر در PhotoShop مهارت داشته باشید.
عکاسی مدلینگ
برای گرفتن یک پرتره خوب باید موارد زیر را مد نظر داشته باشید:
1. خصوصیات صورت مدل
- صورت و خصوصیات صورت مدل را تجزیه و تحلیل کرده و بهترین حالت صورت را برای عکاسی مدلینگ در نظر بگیرید.
- برای این کار مدل را بررسی کنید، اول با او صحبت کرده تا بتوانید بهترین حالتی که معایب او به نظر نرسد را انتخاب کنید.
- به عنوان مثال اگر کسی دارای چانه چاق می باشد نباید سر خود را به پایین بیاورد.
2. فیلتر نرم کننده
- یکی از مهمترین وسایلی که برای عکسبرداری مدلینگ مورد نیاز است عدسی های خاص پرتره می باشد.
- ویژگی نرم کردن تصویر را دارا می باشند.
- این ویژگی را نباید با واضح نبودن عکس به دلیل نامیزان بودن عدسی اشتباه گرفت.
- این عدسی ها خطوط چهره مثل چین و چروک را محو می کنند.
- البته گاهی اوقات عکاس پرتره ممکن است بخواهد به عمد، چین و چروک پوست را بیشتر هم نشان بدهد.
- تاثیر فیلتر نرم کننده یا (Soft Focus) عدسیهای نرم کننده قابل کنترل بوده و می توان شدت نرمش را کنترل کرد.
- این عدسی ها بیشتر در دوربین های قطع بزرگ قابل استفاده می باشند.
- اگر از دوربین های قطع کوچک استفاده می کنید برای اعمال این ویژگی از شیشه های مخصوصی استفاده کنید.
- مانند فیلتر بر روی عدسی بسته می شوند و با شکست نور نرمی را ایجاد می کنند.
- به این شیشه ها فیلتر نرم کننده یا پخش کننده می گویند.
3. فاصله با سوژه
- گرفتن پرتره در عکاسی مدلینگ با فاصله نزدیک باعث اعوجاج در تصویر می شود.
- نباید بیشتر از 20 سانتیمتر به مدل نزدیک شد.
- باید از لنزهایی استفاده کنید که فاصله کانونی بیشتری دارند تا بدون نزدیک شدن به مدل، نمای بهتری از چهره بردارید.
- بهترین لنز برای عکاسی پرتره، لنزی است که فاصله کانونی آن دو برابر فاصله کانونی لنز نرمال باشد.
- به عنوان مثال در دوربین ۳۵ میلیمتری، لنز با فاصله کانونی ۸۵ تا ۱۳۵ میلی متر برای پرتره مناسب است.
4. روتوش
- نوع و اندازه دوربین برای عکاسان حرفه ای که عکس را روتوش می کنند بسیار مهم است.
- در کادرهای کوچک مانند دوربینهای ۱۳۵ امکان روتوش نگاتیو براحتی وجود ندارد.
- هنگام استفاده از دوربینهای دیجیتال، هرچه رزولوشن سنسور بیشتر باشد، برای عکاسی پرتره و مدلینگ مناسبتر است.
5. پس زمینه
- زمینه باید متناسب با موضوع باشد.
6. زاویه دید
- دوربین باید در جایی تعبیه شود که بتواند مناسب ترین زاویه ها را دارا باشد.
7. وضوح
- فاصله طوری تنظیم شود و دیافراگم تا جایی بسته شود که نقاط اصلی موضوع که مد نظر عکاس است، در داخل میدان وضوح واقع شود.
8. ثبات سوژه
- سوژه در عکاسی مدلینگ نباید تا آماده شدن عکاس تکان بخورد.
- دقدیم که حساسیت شیشه های عکاسی کم بود از آلاتی برای نگهداری و ثابت نگه داشتن موضوع استفاده می کردند.
- باید دقت کرد که سوژه با تکان خورد از میدان وضوح خارج نشود.
- در صورت استفاده از دوربین های انعکاسی سوژه دائماً در منظره یاب دیده می شود و تغییر وضوح آن مشخص است.
9. نورسنجی
- نورسنجی از مواردی است که دقت بسیار زیادی را می خواهد.
- نور باید به قدر کافی به سوژه در عکاسی مدلینگ بتابد.
- اگر سوژه نمی تواند بیحرکت باشد بهتر است با دیافراگم بازتری عکس گرفت.
- با سرعت عکسبرداری بالا از تکان خوردگی موضوع جلوگیری شود؛ مانند پرتره کودکان.
- نور بی شک از مهمترین مسئله ای است که عکاس با آن روبروست.
10. زاویه درست
- با تغییر زاویه ای سر می توان از گرفتن عکس های بی حس شناسنامه ای پرهیز کرد.
- منبع نور را در مکانی تنظیم کنید که صورت مدل به طور واضح و کامل نمایان باشد.
- جزئیات صورت نیز به تصویر کشید شوند.
11. ایجاد سایه ها
- به مدل زاویه بدهید و با استفاده از زوم، تصویری با وضوح بالا و دارای پرسپکتیو طبیعی بوجود آورید.
- به منبع نور زاویه بدهید که علاوه بر پوشش کل سطح صورت سایه هایی ریزی را در پشت بوجود آورد.
12. ژست های تمام قد
- برای صلابت بخشیدن به مدل، دست ها به پایین کمر متصل باشد و پاها کمی از هم باز باشند و کمی خم شده باشند.
- سعی کنید از زاویه های پایین تر و با استفاده از لنزهای wide عکاسی کنید.
نورپردازی در عکاسی مدلینگ
- به طور کلی دو نوع نور وجود دارد.
- نور عمومی که همه جای مدل را در روشنایی لطیف قرار می دهد.
- نور اختصاصی که فقط به نقاط لازم تابانده می شود.
- نور عمومی به تنهایی موضوع را تخت و مسطح نشان می دهد.
- بهتر است نور اختصاصی برای القای عمق و بُعد استفاده شود.
- می توان به وسیلهٔ کاغذ یا پارچهٔ سفید سایه ها و انعکاس های دلخواه را به وجود آورد.
- قابل ذکر است که در عکاسی سیاه و سفید تلفیق دو نور مصنوعی و نور طبیعی مانعی ندارد.
- در عکاسی رنگی به علت تأثیرات آبی و زرد موجود در این نورها باید نورسنجی بسیار دقیقی انجام شود.
- می توان از یک نوع نور (مصنوعی یا طبیعی با کلوین یکسان) استفاده شود.
زاویه نورپردازی
- در نورپردازی پرتره با چهار زاویه نور مواجه هستیم.
- نور روبرو : تصویری کاملاً مسطح و بی عمق ایجاد می کند.
- نور مایل : برجستگی ها را بهتر نشان می دهد ولی قسمتی ازچهره در تاریکی است.
- نور مماس : برای برخی از حالتهای چهره در وضع نور مایل می توان نیمی از صورت را روشن و نور را با آن مماس کرد.
- نور پایین : از پایین به سوژه می تابد و حالت خاصی را به چهره می بخشد که بیشتر برای ایجاد جلوه های ویژه نوری کاربرد دارد. در این حالت سوژه کمی ترسناک بنظر می رسد.
تهیه شده توسط EXIF.ir
