آموزشی, بلاگ تخصصی اگزیف

4 روش برای نورپردازی در عکاسی پرتره

فهرست عناوین

برای نورپردازی در عکاسی پرتره شاید اولین نکته‌ای که به ذهن می‌رسد این است که نورهای خود را با زاویه 45 درجه به سوژه بتابانید. زاویه تابش 45 درجه زاویه‌ای است که در همه کتاب‌ها خوانده‌ایم و در هر شرایطی پیش خود فکر می‌کنیم شاید با همان نور 45 درجه کارکنیم به نتیجه بهتری برسیم. استفاده از نور 45 درجه به‌ هیچ‌ وجه غلط نیست ولی ساده‌ترین نوع نورپردازی همین نورپردازی با زاویه 45 درجه است. شما با کمی خلاقیت در نورپردازی می‌توانید عکس‌های بسیار جالب‌تری بگیرید.

در نورپردازی 4 مولفه مهم وجود دارد:

  1. شدت نور
  2. کیفیت نور
  3. رنگ نور
  4. زاویه تابش نور
  • در این مقاله به بررسی این مولفه‌ها برای نورپردازی در عکاسی پرتره و زاویه تابش نور می‌پردازیم.
  • چگونه زاویه تابش نور می‌تواند در عکس پرتره تاثیر داشته باشد.
  • بهتر است تا مدل مستقیم به دوربین نگاه کند و در حالت تمام‌ رخ قرار بگیرد تا نتیجه بهتری بگیرید.
  • در عکس‌هایی که در طول مقاله مشاهده می‌کنید؛ عکاس از یک بیوتی دیش و رفلکتور طلایی استفاده کرده است.
  • عکس‌ها با دوربین و لنز Fujifilm X-T10 with a Fujinon 18-55 lens عکاسی شده است.
 

روش‌های نورپردازی در عکاسی پرتره

1. نور پروانه‌ای

  • علت نام‌گذاری نورپردازی در عکاسی پرتره به دلیل نوع سایه‌ای است که در زیر بینی مدل ایجاد می‌شود.
  • سایه‌ای که در قسمت پایینی بینی سوژه می‌افتد ظاهری شبیه به یک پروانه از جلو را دارد.
  • اگر به ‌عکس های جورج هورال عکاس هالیوود در دهه‌های 30 و 40 دقت کنید.
  • شاهد این نوع نورپردازی در کارهای او خواهید بود.
نور پروانه ای در نورپردازی در عکاسی پرتره

عکس با نور پروانه‌ای و بدون رفلکتور گرفته‌شده است.

  • برای ایجاد این نور در سطح سوژه خود باید نور را بر روی یک‌پایه قرار دهید.
  • نور باید در فاصله میان شما و سوژه قرار بگیرد.
  • نور باید به‌اندازه کافی بالا باشد تا حالت پروانه‌ای در زیر بینی مدل قرار بگیرد.
  • دقت کنید که این بلندی نور باید در حد متعادل باشد.
  • اگر نور بیش ‌از حد بالا باشد باعث ایجاد سایه بدی در زیر بینی مدل می‌شود.
  • در هنگام تنظیم نور به چشم‌های مدل خود نگاه کنید و مطمئن شوید که برق نور را در چشم مدل خود می‌بینید.
  • این برق زیبا که catchlight نام دارد باعث زنده‌بودن حالت چشم مدل شما می‌شود.

عکس با نورپردازی پروانه‌ای و با استفاده از رفلکتور نقره‌ای گرفته‌شده است.

  • نورپردازی پروانه‌ای یکی از روش‌های خوب برای تمرین کار کردن با رفلکتور در نورپردازی در عکاسی پرتره است.
  • شما از رفلکتور استفاده می‌کنید تا سایه‌های سوژه شما نرم‌تر شود.
  • در نورپردازی پروانه‌ای به دلیل تابش نور از بالا بهتر است تا رفلکتور در پایین صورت سوژه قرار بگیرد.

2. نور حلقه‌ای

  • در نور حلقه‌ای شما باید بکوشید تا نوری دایره‌ای مانند در قسمت بینی مدل خود ایجاد کنید.
  • برای ایجاد این نور باید منبع نوری خود را به سمت چپ ببرید و یا از قسمت وسط صورت مدل خود نور بتابانید.
  • با این روش سایه‌ای در زیر چانه ایجاد می‌شود که این سایه در بهتر شدن نور صورت کمک می‌کند.
 
  • شما باید به شکل نورها و سایه‌هایی که در قسمت بینی و چانه مدل به وجود می‌آید دقت کنید.
  • شما می‌توانید از رفلکتور در قسمت پایین سوژه استفاده کنید.
  • می‌توانید از یک منبع نوری در پشت سوژه خود هم استفاده کنید.
  • استفاده از یک اکتاباکس نیز می‌تواند به شما در نورپردازی در عکاسی پرتره بسیار کمک کند.
 

3. نورپردازی رامبراندی

  • رامبراند نقاش معروفی بوده که در آثار خود از شیوه تنبریسم یا تاریک نگاری استفاده می‌کرده است.
  • در این شیوه نقاش تمایل زیادی در بیرون آوردن چهره مدل خود از تاریکی دارد.
  • پس با این تفاسیر با شنیدن نام این شیوه به نوع آن پی خواهیم برد.
  • در این شیوه منبع نوری به سوژه نزدیک می‌شود تا سایه‌های چانه و بینی مدل یکی می‌شود.
  • برای ایجاد این نور شما باید منبع نوری را در پایین‌تر از سطح چشم خود قرار دهید و به مدل خود نزدیک کنید؛
  • یعنی منبع نوری در میان شما و مدل، نزدیک‌تر به مدل قرار دارد.
 

  • رامبراند نقاش برای ایجاد نور نقاشی‌های خود هیچ‌گاه از نورهای مصنوعی استفاده نکرد.
  • او همیشه از نور تابیده‌شده از درون پنجره به داخل محل استفاده می‌کرده است.
  • منبع نوری او همیشه طبیعی بوده است.

4. نور دوبخشی

  • منبع نوری در یک‌ طرف سوژه در سمت راست یا چپ برای نورپردازی در عکاسی پرتره قرار می‌گیرد.
  • یک سمت سورت کاملاً روشن و سمت دیگر کاملاً تاریک است.
  • به چشم هاری سوژه خود دقت کنید و برق نور را در چشمان پرتره خود ببینید.
   

قسمت کوتاه و بلند صورت

  • در نورپردازی در عکاسی پرتره شما باید به‌خوبی آناتومی صورت را بشناسید.
  • توضیح کلی آناتومی صورت در حوصله این بحث نیست.
  • صورت انسان از دو بخش کوتاه که از بینی تا گوش‌ها است، و بخش بلند که از پیشانی تا چانه است تشکیل می‌شود.
  • عکس پرتره خوب در نورپردازی تعادلی میان نورها و سایه‌های موجود در قسمت تاریک و روشن صورت وجود داشته باشد.
  • در نورپردازی باید به شکل و فرم سورت افراد بسیار دقت کنید.
  • در عکاسی از افراد لاغر معمولاً بهتر است تا بر روی نورپردازی در قسمت بلند صورت یا از پیشانی تا چانه تمرکز کنید.
  • نورپردازی خوب مانند گریم عمل می‌کند.
  • شما با نورپردازی مناسب می‌توانید مانند یک گریمور عیب‌های صورت مدل خود را بپوشانید.
  • دقت کنید که در عکاسی پرتره هیچ‌گاه از زاویه تابش نور از پایین استفاده نکنید.
  • این زاویه، زاویه بسیار بدی برای عکاسی پرتره است و باعث می‌شود تا صورت مدل ترسناک به نظر برسد.
 
  • نوع نورپردازی به‌گونه‌ای است که قسمت بلند صورت یعنی فاصله میان پیشانی و چانه از چپ نورپردازی شده است.
 
  • در عکس بالا نورپردازی در قسمت کوتاه صورت یعنی از گوش تا بینی است.
 

نورپردازی دراماتیک

  • برای ایجاد این نوع نور بر روی صورت سوژه خود باید منبع نوری را مقابل صورت سوژه قرار دهید.
  • دقت کنید که اگر منبع نوری بالاتر از حد متعادل قرار بگیرد نور شما تبدیل به نور پروانه‌ای می‌شود.
  • دقت کنید در این نوع نورپردازی در عکاسی پرتره از هیچ‌گونه رفلکتوری استفاده نمی‌شود.
 

در عکس بالا شما نورپردازی رامبراندی را می‌بینید که از یک رفلکتور نقره‌ای نیز در عکاسی این عکس استفاده‌شده است.

 
عکاس : Sean McCormack تهیه شده توسط EXIF.ir
 

به این مطلب امتیاز دهید

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *